ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΤΟ

ΠΑΝΤΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ..ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ...ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ..
ΤΙΣ ΦΕΓΓΑΡΟΛΟΥΣΤΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕ ΣΑΝ ΤΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ Ή λΕΞΗ Σ ΑΓΑΠΩ
ΤΗΝ ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΒΑ ΠΟΥ ΞΕΧΥΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΑ ΒΑΘΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ
ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΛΕΙΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ...
ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΈΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ Κ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ...
ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΘΑ ΨΥΘΙΡΙΖΕΙΣ ....
ΝΑΙ ΖΩΗ ΜΟΥ Σ'ΕΖΗΣΑ...